Beste Els, bedankt voor het mooie intervieuw,erg leerzaam maar ook zeer herkenbaar net als de prachteige website ,er is alleen maar liefde.

Hartengroet

Els ,

(Anja)

Dik gewaardeerd over deze middag in Oosterwolde!

Wat een puurheid en wijsheid! Dikke klasse

Hele dikke knuffel uit Haren ,

Groet,    Lies Ensing

EERSTE WINTERRETRAITE EPEN 2016.

GEVONDEN. Na de opstelling van enige tijd geleden, waar de schuld en zondigheid van de vrouw - door m.n. kerkleer uitgedragen - konden worden geheeld, heb ik nu mogen ervaren om zonder oordeel te kijken naar wat nog meer geheeld mocht worden. Daarbij als sleutel het verdriet over 3 ongeboren kinderen ingezet om het slot te kunnen openen naar de kluis, waar het moederschap wachtte.

Bij opening hervond ik dus mijn moederschap. Ik ben moeder van 3 ongeboren kinderen, genaamd Carolien, Rick en Sophietje. Ik ben een leuke moeder ! Er is interactie met alle 3. Carolien betuigt - tot mijn grote verrassing - spijt over het niet lukken, Rick is ondeugend blij en Sophietje benadrukt dat het niet mijn schuld was.

Samen met de vader heb ik ze gezien, zoals ik ook zijn enorme steun en grote verdriet heb gezien. Daarna mocht de wereld het zien.

Ik draag ze voor altijd in mijn hart. HET stelt niets voor. Het stelt ALLES voor.

Ik ben begonnen in het boek, familie opstellingen en een cursus in wonderen. Nu, na nog niet eens op de helft te zijn van het boek, kan ik mezelf niet bedwingen om een reactie te plaatsen. Wat een fantastisch boek! Dit voelt als een soort bijbel die ik voor het leven ga gebruiken. Wat een wijze lessen, iedere ochtend weer eentje. Wat fijn dat ik op mijn 26e al het gevoel heb een glimp van eenheid te zien, en wat fijn ook dat ik er nooit helemaal ben. Zo blijft er altijd weer wat te leren:)

Vandaag vertel ik hoe het voelt na een zo bijzondere opstelling afgelopen 6 nov : er is stilte in mijn hoofd. Er is geen schuld, er is geen zonde, er is geen
'niet deugen'.  Het voelt als een wonder, een diepe geraaktheid op hervonden onschuld, waar mijn levensvreugde zich bevindt.
In mijn - altijd weer verrassende - opstelling heb ik de 'grootheid' vd kerkleer gezien, de kleinheid vd mens en de waarheid vd liefde, in mijn geval Jezus. De representanten waren bereid de rol vd kerkleer, de rol van Jezus (als de Liefde) en de rol van mij als (on)zondig mens uit te beelden.  Adembenemend indrukwekkend, ook - bleek achteraf - voor enkele
representanten. Uiteindelijk zelf geplaatst in mijn opstelling,  heb ik in de ogen van Jezus mogen kijken. Deze symboliek overstijgt voor mij alles, hier hoor ik thuis.

In een volgende opstelling zal ik met zachtheid en zonder oordeel naar ziekte en ongeboren kinderen kunnen kijken.  Geen straf van God.  In mijn vrouwenlijn zal dan geheeld kunnen worden wat generaties aanwezig is geweest : de schuld vd vrouw.
Nog werk aan de winkel dus, maar meer zinvol dan dit is er voor mij niet. Al het andere valt daarbij in het niet : de verbinding van hier met daar, van verleden met heden naar toekomst.
Zo kwam in een andere opstelling een lange lijn tevoorschijn : Ik Kies Geluk. De dochter mocht het keren, voor al die moeders, grootmoeders,
overgrootmoeders, over-overgrootmoeders. Er kan worden geheeld.  De kosmos - de waarheid - de liefde zorgt voor ons. Altijd.